rob_vellekoop, auteur op Rob Vellekoop

Tien jaar geleden dwarrelde ik door de straten van Sapporo. Zonder kennis van het Japans weet je de weg in […]

Ik hoor kinderen buiten gillend lachen van plezier Oh, heerlijke onwetendheid Ik zie koolmeesjes dartelen in de tuin achter elkaar […]

‘You got it’ snerpt tot diep in mijn ziel Ik worstel en schreeuw in stilte om jou en de betonnen […]

Grofweg zijn er twee paden die we kunnen lopen om iets tegen de oprukkende dictatuur van de 1,5 meter maatschappij […]

Er circuleert een lijst op het internet met daarop het aantal mensen dat volgens de coronamaatregelen tijdens kerst op bezoek […]

Onderweg van het station naar de Martini kerk passeer ik in een smal straatje een man die bibberend op de […]

Er gaat een schokgolf over de wereld, die niet door een tsunami wordt veroorzaakt of door een aardbeving, maar doordat […]

In de drukte van de ochtendspits sta ik achter het conductricehokje en zie vanuit mijn ooghoeken een vrouw van in […]

Er zijn van die dagen waarop een heftige onrust mijn keel dichtknijpt. Meestal ga ik dan, als ik niet hoef […]

Na Rheine breekt het landschap open. Woningbouw verliest langzaam zijn betonnen grip en velden reiken tot aan de horizon. De […]

Rob Vellekoop